Objektif membolehkan mikroskop memberikan imej yang diperbesarkan, nyata dan, mungkin, komponen paling kompleks dalam sistem mikroskop kerana reka bentuk berbilang unsurnya. Objektif tersedia dengan pembesaran antara 2X – 100X. Mereka dikelaskan kepada dua kategori utama: jenis biasan tradisional dan reflektif. Objektif digunakan terutamanya dengan dua reka bentuk optik: reka bentuk konjugat terhingga atau tak terhingga. Dalam reka bentuk optik terhingga, cahaya dari titik difokuskan ke tempat lain dengan bantuan beberapa elemen optik. Dalam reka bentuk konjugat tak terhingga, cahaya mencapah dari sesuatu tempat dibuat selari.
Sebelum objektif pembetulan infiniti diperkenalkan, semua mikroskop mempunyai panjang tiub tetap. Mikroskop yang tidak menggunakan sistem optik yang diperbetulkan infiniti mempunyai panjang tiub yang ditentukan - iaitu, jarak yang ditetapkan dari bahagian hidung di mana objektif dilekatkan pada titik di mana okular terletak di dalam tiub mata. Royal Microscopical Society menyeragamkan panjang tiub mikroskop pada 160mm pada abad kesembilan belas dan piawaian ini telah diterima selama lebih 100 tahun.
Apabila aksesori optik seperti penerang menegak atau aksesori polarisasi ditambah ke dalam laluan cahaya mikroskop panjang tiub tetap, sistem optik yang pernah diperbetulkan dengan sempurna kini mempunyai panjang tiub berkesan lebih daripada 160mm. Untuk melaraskan perubahan dalam panjang tiub pengeluar terpaksa meletakkan elemen optik tambahan ke dalam aksesori untuk menetapkan semula panjang tiub 160mm. Ini biasanya mengakibatkan pembesaran meningkat dan cahaya berkurangan.
Pengilang mikroskop Jerman Reichert mula bereksperimen dengan sistem optik yang diperbetulkan infiniti pada tahun 1930-an. Walau bagaimanapun, sistem optik infiniti tidak menjadi tempat biasa sehingga tahun 1980-an.
Sistem optik infiniti membenarkan pengenalan komponen tambahan, seperti prisma kontras gangguan pembezaan (DIC), polarizer dan iluminator epi-pendarfluor, ke dalam laluan optik selari antara objektif dan kanta tiub dengan hanya kesan minimum pada pembetulan fokus dan penyimpangan.
Dalam reka bentuk optik konjugat infiniti, atau infiniti diperbetulkan, cahaya dari sumber yang diletakkan pada infiniti difokuskan ke titik kecil. Dalam objektif, titik ialah objek yang sedang diperiksa dan infiniti menghala ke arah kanta mata, atau penderia jika menggunakan kamera. Reka bentuk moden jenis ini menggunakan kanta tiub tambahan antara objek dan kanta mata untuk menghasilkan imej. Walaupun reka bentuk ini jauh lebih rumit daripada rakan konjugat terhingganya, ia membenarkan pengenalan komponen optik seperti penapis, polarizer dan pemisah rasuk ke dalam laluan optik. Akibatnya, analisis imej tambahan dan ekstrapolasi boleh dilakukan dalam sistem yang kompleks. Sebagai contoh, menambah penapis antara objektif dan kanta tiub membolehkan seseorang melihat panjang gelombang cahaya tertentu atau menyekat panjang gelombang yang tidak diingini yang sebaliknya akan mengganggu persediaan. Aplikasi mikroskop pendarfluor menggunakan reka bentuk jenis ini. Satu lagi faedah menggunakan reka bentuk konjugat tak terhingga ialah keupayaan untuk mengubah pembesaran mengikut keperluan aplikasi tertentu. Oleh kerana pembesaran objektif ialah nisbah panjang fokus kanta tiub
(fTube Lens)kepada panjang fokus objektif (fObjective)(Persamaan 1), menambah atau mengurangkan panjang fokus kanta tiub mengubah pembesaran objektif. Biasanya, kanta tiub ialah kanta akromatik dengan panjang fokus 200mm, tetapi panjang fokus lain boleh digantikan juga, dengan itu menyesuaikan jumlah pembesaran sistem mikroskop. Jika objektif ialah konjugat tak terhingga, akan ada simbol infiniti terletak pada badan objektif.
1 mObjective=fTube Lens/fObjective
Masa siaran: Sep-06-2022